امروزه برخی حزباللهیها با شهدا همان کاری میکنند که فن پیجهای جاستین بیبر و آریانا گرانده انجام میدهند.
نمیفهمند، نمیدانند، شاید هم بدانند و بدشان نیاید که عاشق شهدایی شوند که خوشگل باشند. قبلا هم در اینباره نوشتهام، که چرا خاطرات رمانتیک کتاب یادت باشد و شهید سیاهکالی مرادی این قدر پا میگیرد؟
تنها دلیلش این است که سیره شهدا از فرهنگ دینی، سیاسی و انقلابی به مسائل پیش پا افتاده حیوانی بشری تقلیل یافته.
شهیدی که جانش را داده و به شهادت رسیده، ولایتپذیر بوده و وظیفهاش را انجام داده بخشی از زندگیاش برجسته میشود که عشقبازیهای دنیاییاش است، بخشی که کمترین اهمیتی به مسائل محوری مهمتری دارد. بله، سبک زندگی و مدیریت خانواده و اخلاق مهم هستند ولی چرا فقط همین بخشها برجسته میشوند؟ بخشهایی که اهمیت بیشتری دارند؟
این تقصیر دنیای تصویر محور ماست، اگر دوربین عکاسی و فیلمبرداری اختراع نمیشد، به این نقطه نمیرسیدیم. اگر شهدا در حد متون بودند، ارزشهای انسانی پررنگتر میشد، نه شهدایی که خوشگلتر هستند، سیرت آنها مهم میشد نه صورت آنها.
قبلا هم گفتهایم که جایی مثل اینستاگرام و تیکتاک دقیقا محل خودنمایی است، هر کس خوشگلتر و خوشبدنتر و به قول همین جماعت بیهویت، هر چه دافتر، کیوتتر و سکسیتر! باشد، بیشتر دیده میشود و پسندیده میشود، چون زیبایی ظاهری ارزش است.
بیلی آیلیش دیده میشود چون خوشگل خوشصداست و حرفهای این شخص درباره علاقهاش به مدفوع کردن که نشان از باطن پست او دارد اهمیتی ندارد.
حال با شهدا هم چنین رفتاری دارد میشود، تیپ خاصی از حزباللهی که در فاز شهدایی هستند، سلیقههایشان سمت شهید خوشظاهرهاست.
آنها هم یک صفحه میسازند و پشت هم عکس شهید خوشگلها را ردیف میکنند.
چرا شهید خوشگلها پاکتر هستند؟ چرا بیشتر روی عکس پروفایلها قرار میگیرند؟ چرا شهید خوشگلها معنویتر، مظلومتر و شهیدتر هستند؟
بیایید تصور کنیم شهید ابراهیم هادی این شخص ورزشکار خوشهیکل خوشسیما نیست.
بچهها از این به بعد شهید هادی این تصویر پایین است، فرض کنید اصلا صورت و بدن ندارد، یا اگر دارد همین شخص پایین است. با همان معنویت و اراده و سیرهای که دربارهاش نقل شده:
شهید رجب محمد زاده، جانباز هفتاد درصد که بیش از سی بار عمل کرد و در آخر به دلیل عفونت ریوی شهید شد.
مطلب مرتبط: شهدا را بازیچه نفس خودت نکن (لینک)
- ۸ نظر
- ۳۰ فروردين ۰۰ ، ۱۶:۲۰