سکوت

مرغ سحر ناله کن

مادر شهید با موهای چتری!

شنبه, ۶ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۰۷:۱۵ ب.ظ

آن شب، بعد از روشن شدن چراغ‌های سینما، وقتی که صورتم خیس بود به خاطر شهیدی که در "شیار 143" مدفون بود، فکرش را هم نمی‌کردم که یک روز مادر شهیدی که این همه روز منتظر بچه‌اش بود و پیر شُد حالا توی کیش موهایش را چتری بزند و بخواهد با ماشین و لباس‌های لاکچریش در مناقصۀ هندورابی سرمایه گذاری کُند!

فیلم "ایدۀ اصلی" به من نشان داد اصلا نمی‌شود برای پولدار شدن با حجاب بود :))

  • جواد انبارداران

نظرات (۹)

  • رفیقِ نیمه راه
  • با تمام وجود:
    تـــــــف به ریا...
    پاسخ:
    بازیگرن دیگه
    تقصیر نرگس آبیاره که توی انتخاب بازیگر دقت نمیکنه

    مثلا فریبرز عرب نیا، مختار اسطوره‌ای، قبل از این که شهید بشه کلی فیلم های عشق و عاشقی بازی کرده
    من برعکس توی واقعیت ها دیدم
    آدم های پولداری که از اول اصل و نصب داشتن برعک این بوده و حجاب خودشون رو هم دارن
    پاسخ:
    آره، منم با حجاب پولدار دیدم
    ولی سینمای ایران به ما نشون میده پولدارها همیشه بی حجابن و بدبخت بیچاره‌ها حتما چادری
    اصل و نسب*
    واقعیت بازیگری همینه برادر. اگه بازیگرها می آمدن زندگی واقعی خودشون رو بازی می کردن که دیگه اسمش بازیگری نبود :)
    با رفیق نیمه راه مخالفم، اسمش ریا نیست، گرچه اوضاع سینما خوب نیست.
    پاسخ:
    سلام 
    ایتا رو یک چک بکن
    گروه تلگرام منتظرتیم
    بنظرم به یه فیلم نیاز داریم که پولدار هاش با حجاب باشن و درستکار
    اونوقت دید خیلی از مردم تغییر میکنه
    پاسخ:
    بسم الله
    فیلمنامه اش رو بنویسید برامون
  • رفیقِ نیمه راه
  • یاد اون سکانس کاتیوشا افتادم دختره اسمشو نمیدونم داشت نقش دختر شهید رو با چادر بازی میکرد بعد که سکانس تموم شد یهو گفت رژ لب من کجاست!! و یهو هادی حجازی فر خورد تو ذوقشو عصبانی شد و دعواش شد -_-
    پاسخ:
    فیلم خوب ولی ضعیفی بود.
    حرف رو شفاف نزدم
    مشکل از بازیگر نیست
    مشکل از سازنده است که تصویری که از یک مادر شهید در ذهن ما ساخته این طوری خراب میشه
    چون بازیگر رو بی توجه به گذشته اش انتخاب کرده
    سلام
    من چندوقتی هست که دنبالتون می‌کنم و آرشیوتون رو می‌خونم ولی فکر نکنم تا حالا فعالیت خاصی نشون داده باشم، و الان انگار این شروع و مخالفت کمی طوفانیه:) به بزرگی خودتون ببخشین:))
    راستش من کمی گیج شدم که چه‌طور این قضیه برای شما که به نظر من تحلیل‌های خوبی از قضایا دارید، مبهم و پیچیده است یا چه‌طور به نظر «رفیق نیمه‌راه» اسمش ریا ست. این صداقت توقع بیهوده‌ایه از سینما و تئاتر. وقتی شما می‌دونید که دارید به یک داستان نگاه می‌کنید و بازیگرهایی روی صحنه دارید قضیه کاملا متفاوت می‌شه. حتی توی سبک‌هایی که فاصله‌گذاری انجام نمی‌شه هم همواره مخاطب و بازیگر باید از نقش جدا شن وگرنه اتفاقاتی میفته شبیه روانی شدن بازیگر نقش جوکر و امثال این‌ها. به هرحال بحث زیادی بین موافقان و مخالفان سبک برشت هست اما همه متفق‌القولن که هدف برشت، که دورباوری نقش هست، آمال درستیه اما بر سر روش و زمان این باور اختلاف وجود داره.
    مثلا شما فیلم رسوایی رو اگر دیده باشید به یک تناقض کاملا جدی رسیدین احتمالا. چیزی که توی اون فیلم نشن می‌ده یک خانم بسیار بی‌حجاب و دور از استانداردهای مذهبی هست که در جریان فیلم متحول می‌شه و نهایتا توی صحنه آخر با چادر روبه‌روی مسجد می‌ایسته و به اذان گوش می‌ده. اگر قرار بود این خانم یک چادری واقعی باشه همون‌طور که توی فیلم نشون داده، پس هیچ‌وقت این ایده برای نمایش عملی نمی‌شد. از طرفی اگر قرار بود اون روش تحول کارساز باشه حتما باید روی خانم بازیگر اثری می‌داشت و دیگه بعد از خوندن فیلمنامه متحول می‌شد و علاقه‌ای به بازی نقش یک بی‌حجاب نداشت!
    البته می‌تونیم به نظر شهید آوینی که یکی از بزرگان و پایه‌های سینمایی ایران بوده رجوع کنیم که گفته «به نظر من،سینمای اسلامی وجود ندارد که ما این عنوان را این طور به کار ببریم.من اسلام را حقیقت عالم می‌دانم و وقتی معتقدم به این حقیقت که هنر،بالذات و خواه ناخواه با حقیقت عالم نسبت دارد و سینما هم بالطبع نسبتی با هنر دارد؛پس حقیقت سینما خود به خود امری است که می تواند معنوی و الهی باشد.منتهی این موضوع به نوع تقرب ما به موضوع بستگی دارد…ذات سینما اسلامی نشده که شما بگویید سینمای اسلامی...» (متاسفانه منبعش رو پیدا نکردم برای کدوم کتابشه!) بنابراین نمی‌شه انتظارات واهی از سینمایی داشت که بالذات اسلامی نیست! به هرحال ما همه آرزومندیم که این تناقضات توی جامعه کم‌تر بشه و مسلما با این سبک زندگی و این ایدئولوژی‌ها تقریبا غیرممکنه. شاید این‌ها همه‌ش اظهار نیاز به یک سری تغییرات جدی و اساسی باشه.
    پاسخ:
    سلام
    شما هم متاسفانه مجهز به سیستم تحلیل خوان هستید که من هنوز تحلیل نگفته، تحلیل رو خوندید و حالا مشغول نقدش شُدید :/
    این جملات شهید آوینی برای کتاب آینه جادوشه

    تحلیل ما اینه که مشکل سینمای ایران اینه که اولا دست یک قشر خاصه که به کس دیگه اجازۀ مطرح شدن نمیدن و فیلم هایی که میبینیم و نقش هایی که هستند به قول فراستی مقوا هستند. نقش های بی ریشه که هیچ تناسبی با بازیگر ندارند.
    و باز اگر رجوع کنیم به جملات آوینی، میگه فیلمی عرفانیه که یک عارف اون رو درست کرده باشه. به نظر من یک سینمای آرمانی اگر بخواد یک فیلم مذهبی بسازه باید سازندگانش مذهبی باشند و با عالم غیب مرتبط باشند، چون مرتبط هستند میتونند تاثیرگذار هم باشند. چون فاقد شئ نمیتونه معطی شئ باشه، وقتی بازگیر و سازنده به چیزی که ساختند معتقد نیستند، نمیتونند تاثیرگذار هم باشند، وقتی مریلا زارعی صرفا یک عروسکه اونجا که به دست عروسک گردان هاش گردونده میشه، عمرا شیار 143 دیگه تاثیری روی مخاطب داشته باشه اون هم وقتی که تصویر ذهنی مون یک چیز دیگه است و یقینا من وقتی پای شیار 143 میشینم میدونم این یک مقواست، عروسکه، واقعی نیست، مریلا زارعی یک آدم بی اعتقاده که اگر لازم باشه یک جا موهاش رو چتری میزنه، یک جا دیگه پای متکایی که اسمش توی فیلم شهیده با اشک مصنوعی اشک میریزه :/
    والا من توقع بیجا از سینما ندارم، کلهم از این سینما وقتی فیلم مذهبی میسازه حالم به هم میخوره که عارفش اکبر عبدیِ سگ باز باشه و متحول شده اش 
    الناز شاکردوستِ غیر قابل باور و شهیدش کامبیز دیرباز :))
    سلام
    چادر هم لباس جداناپذیر تکدی گری و خدمتکاری منزل هست!
    پاسخ:
    حداقل خدا رو شکر بدبخت بیچاره ها توی فیلم ها چادری موندند :/
    میتونم داستانش رو بنویسم یه فیلم نامه نویس پیدا کنید
    پاسخ:
    شما حرکت کنید بقیه اش از راه میرسه
    اگر واقعا چیزی رو بخوایید بهش میرسید
  • علم با ارزش
  • باسلام.
    نمیدونم چرا وقتی اینجور ادم ها جاهل رو می ببینم که غرق در پول و بی حجابی و بی حیایی هستن.یاد زمان بچه گی ها ،که گه گاهی زیادی غذا میخوردم! و بعدش دیگه حوصله هیچ رو نداشتم می افتم.(اصطلاح علمیش،اورفلو !)
    زندگی رقت بارشون حتا پشت همین تصاویر هم پیداست.بیشتر این نوجوان ساده هستن(که واقعا ادم از ته قلبش میسوزه براشون)،که گول این چهره زیبا رو میخورن.
    وگرنه بشری که با کمی عرق بدبو میشود.زیر پوست پر از خون نجاست خوابیده!روی پوستش کلی انگل و بیماری وجود دارد.(بخصوص قشر که اعتقادات دینی ندارن!) چطور می تواند،به زیبایی جسم خود بنازند!؟
    بشر موقعه زیبا میشد،که روحش زیبا باشد و حیا و عفت داشته باشد.
    مثلا تصور کنید،زمانی شخصی،بدهی مالی شدید پیدا کرده!هیچ کس نیست به فریادش برسد! ناگاهان یک انسانی که چهره نچندان جالبی دارد ولی شخصیت خوبی الهی دارد،میاید و بدهیش را میدهد! فکر میکنید،ان شخص که بدهیش پرداخت شده،براش مهم است که شخص روبروش چه شکلیست!؟ نه در اکثر غریب به اتفاق. روحا و قلب او را زیبا و جذاب می ببیند..که زندگیش را نجات داده(البته بعد از خدا).
    پاسخ:
    بله درسته
    ما خیلی ظاهر بین شدیم

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.