هر کسی را توی زندگی‌ات راه نده
از همۀ شما یک خواهش دارم، همین الآن وارد آخرین چَتی که با نزدیک‌ترین دوست‌تان داشته‌اید بشوید و نگاهی به اطلاعاتی که ردّ و بدل کرده‌اید بیندازید. این کلمات چقدر ضروری بوده‌اند؟ چقدر شما را به اهدافی که در زندگی دارید نزدیک کرده‌اند؟ چقدر تأثیر خوب روی شما گذاشته‌اند؟ آیا شما را به هدفمندی نزدیک کرده‌اند یا به لغو و شوخی؟ به طور کلّ در صحبت‌هایتان با نزدیک‌ترین دوست‌تان چیزی به نام رشد شما و او وجود دارد یا نه؟
پاسخ دادن به این سؤال‌ها می‌تواند شما را به ارزیابی کلی برساند که آیا این فرد ارزش دوستی دارد یا نه؟
اگر انسان تنها بماند بهتر از آن است که با آدم نا‌مناسبی دوست باشد. گاهی اوقات هیچ کس واقعا این قدر توان ندارد که هم قدمت شود. کیسه شنی می‌شود که به بالون زندگی‌ات چسبیده و گند می‌زند به اوج گرفتن‌هایت، تو هم با این که می‌دانی مانع است دائم نگاهش می‌کنی و فکر می‌کنی کی بشود از شرّش خلاص شوی.
در مورد مباحثی که عنوان کردید باید با فکر کتاب نوشت و از زوایای مختلف بررسی کرد.
آقاسید ، من به اندازه‌ی توانم در وبها نظر میگذارم و خداروشکر که برخی بچه‌ها برای من ارزش خاصی قائلند و با نظراتشون منرو یاری میکنند و من از ایشان سپاس و تشکر ویژه دارم.
اگر در این مدت کامنت نگذاشتم به منزله نخواندن نیست بلکه احساس کردم شاید دوست ندارید. خوب من یک چالش نوشته بودم و آن موقع به نظر شما احتیاج داشتم تا ببینم که این چالش‌ها ادامه بدم خوبه یا نه؟
ولی منرو یاری نکردید و ارسال نظر آزاده و هیچ اجبار و اصراری وجود نداره.
حتی بچه‌ها میتوانند به زبان کوردی کرمانشاهی و ترکی با همین الفبا برایم نظر بگذارند چون بلدم و می توانند آزاد باشند.
دیگه خوب یا بد ، چالش‌ها رو دارم ادامه میدم ولی بهتر بود بجای آنکه در توییتر با آنهایی که اصلا قبولشان نداری بحث کنی و بعد به پیجت ریپورت و... اینها کنند. منرا نظری میدادی که واجبتر بود.
بهرحال ، دیگه برنامه‌ریزی کردم ولی بهتر بود از ابتدا همراهی می کردید. از شما طلبه سوال کردم در جهت بهترشدن ولی نمی دانستم که با بی جوابی روبرو میشوم. خوب الان دیگه گذشته. ولی خدا میداند که برای نظر هیچ اجبار و اصراری ندارم و فقط نظر کارشناسی شما پرسیده بودم که می بایست پست را می خواندید و منرا حمایت و پند و.... میدادید.
ای کاش رویم خرج نمی کردم ، ولی خودم موظف دانسته بودم تا نظر شما و برادران حوزه بگیرم که لااقل شما راضی نبودید وگرنه بچه‌های طلبه زیادی در وبم نظر میگذارند.
در دلم بود که گفتم.
حالا دوست داشتید نظر بدهید ولی آن نظر برای آن پست برایم مهم بود.
نپرسید کدام پست! چون دیگه بیات و کهنه شده و برنامه‌ریزی کرده‌ام.
اتفاقا مطلب پست را باید بگونه‌ای دیگر از شما پرسید ؟
آقاسید ، من چت نمی کنم ، توییتر ندارم و فیس بوک ندارم و.... بخواهم بلدم ولی دوری می‌کنم. من نه حقوق بگیرم و نه..... ولی رعایت می‌کنم و گفتند فلان چیز نه ، گفتم درسته و نصب نکردم وگرنه بلدم.
بگذریم آقاسید ، چونکه معلوم نیست همین بمانم. وقتیکه مشاوره نباشه فرد خودش تصمیم میگیره! درسته؟