سکوت

مرغ سحر ناله کن

فقط شنبه و یکشنبه زندگی است

چهارشنبه, ۱۶ تیر ۱۴۰۰، ۱۱:۲۹ ب.ظ

به راستی چرا در جوامع توسعه یافته «کار» به عنوان شری واجب و امری مصدع تلقی می‌شود و در مقابل آن، فراغت و تفریح و تفنن ارزشی مطلق پیدا کرده است؟ آرمانی که فراراه توسعه به شیوه غربی قرار گرفته نوعی زندگی است که اوقات آن تمام به فراغت و تفنن می‌گذرد و فراغت یکی از ارزش‌های مطلقی است که به مثابه میزانی برای توسعه یافتگی اعتبار می‌شود و در مقابل آن، کار ضد ارزش است. گریز از کار زاییده تنبلی و تن‌آسایی است و این خصوصیت از گرایش‌های حیوانی است که در وجود بشر قرار دارد. با غلبه روح حیوانی بر وجود انسانی، تنبلی و تن‌آسایی به صورت یکی از صفات ذاتی بشر جلوه می‌کند. (شهید آوینی)


مردم قدیم اوقات فراغتشان را چگونه سپری می‌کردند، بدون اینترنت، هواپیما و دیگر اسباب مسافرت، موبایل، تلویزیون و سینما. مفهوم اوقات فراغت مولود دنیای مدرن است. برای کسی است که بین کار و زندگی فاصله می‌گذارد و دوست دارد آن مدت محدودی که در شنبه و یکشنبه در اختیارش است، هرطور که هست زندگی کند و این برایش مهم می‌شود. اسم این بخش، زندگی و اوقات فراغت است و بقیه‌اش شر است؛ چون کار خسته‌اش می‌کند.(کوماراسوآمی، کتاب فلسفه هنر شرقی و مسیحی)

پست مرتبط: شهر الاغ‌ها

  • ترومازادۀ فرهنگی

نظرات (۲)

  • اقای ‌ میم
  • تفریح هم مهمه اما به قول شما نباید غلبه بر کار داشته باشه
    پاسخ:
    تفریح حلال بخشی از اوقات ۴ گانه است که بنابر قول امام کاظم باعث میشه بتونیم به کارهای دیگه‌مون برسیم.
    فکر میکردم با شهید آوینی مخالفت داری! اما داری هی از مطالبش استفاده میکنی...
    پاسخ:
    من کی باشم با شهید آوینی مخالفت کنم.
    قبلا انتقاداتی به آوینی کردم که کلی و سطحی بود.
    اگر دقیق تونستم انتقاد کنم و بگم این جای کتاب یا اونجا اشکال داره میشه یک حرفی. یکی از کتاب‌هایی که استاد فرج‌نژاد توصیه کردند همین کتاب تمدن غرب آوینی بود.

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.