۵ دلیلی که همیشه مانع کافر شدنم شدند
۱. برهان نظم: اگر چه فیزیک کوانتوم و زیست شناسان سعی دارند بگویند وجود حیات در کره زمین کاملا اتفاقی بوده و هیچ دلیل و فلسفه‌ای پشت زندگی انسان نیست اما هرگز نمی‌توانم باور کنم که خلق انسان بر اساس تصادف و صرفا تنازع بقا بدون جهتی اتفاق افتاده باشد. این قضیه آن قدر محال است که ما دست هایمان را به صورت تصادفی روی کیبورد بکوبیم و نوشته شود: بنی آدم اعضای یک دیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند.
۲. برهان صدیقین: هر ممکن الوجودی نیاز به واجب الوجود دارد و امکان ندارد خلقی اتفاق بیفتد بدون این که منتهی به جایی شود. خلقت باید به یک خالق اولیه‌ای متصل باشد و تسلسل هم محال است.
ساده‌تر بگویم که ما به عنوان یک موجود ممکن الوجود که امکان وجود داشتیم و علت وجود بهمان داده شد و الان وجود پیدا کردیم قطعا باید برسیم به جایی که علت ما و علت علت ما و علت علت علت ما به آن جا می‌رسد. یک وجود واجب که وجود داشتن برایش ضروری است و بدون او امکان وجود هیچ ممکن الوجودی امکان ندارد، چون بدون علت اولیه هیچ چیز وجود پیدا نمی‌کرد.
خلقت مثل یک زنجیر است که باید حلقه اول داده شود تا حلقه دومی وجود پیدا کند و همین طور تا حلقه آخر.
۳. حافظ شدن میرزا کاظم ساروقی: در وقت‌هایی که در صحت و سُقم قرآن شک می‌کردم یاد پیرمرد بیسوادی می‌افتادم که به خاطر اخلاصش یک دفعه حافظ کل قرآن شده بود. کسی که پیش علمای متعدد برده شد و در کشورهای مختلف ازش امتحان گرفتند و ثابت شد حافظ کل قرآن شده و این نشان می‌دهد اگر قرآن بر حق نبود امکان نداشت چنین چیزی اتفاق بیفتد. چرا نباید آن پیرمرد حافظ کل انجیل، تورات یا اوستا میشد؟
۴. تجربیات NDE و کتاب ۳ دقیقه در قیامت: مطالعه تجربیات مرگ برای من یکی از یقین آورترین چیزها بود که هرگز دست از دینم نکشم. اگر چه ابتدا در خود همین تجربیات هم شک کردم ولی مواردی بود که نمی‌شد بیخیال‌شان شد. کتاب ۳ دقیقه در قیامت چند جا داشت که ثابت می‌کرد که اطلاعات موجود، تخیلات مغزی فرد از دنیا رفته نبوده، مثلا جاهایی که شهادت دوستانش را پیش بینی کرده بود یا ثواب حسینیه وقف شده پیرمرد بدهکاری که هیچ کس از وقفش خبر نداشت را گرفته بود.
تجربیات پس از مرگ یکی از دلایل مهم بر اثبات روح هم بودند.
۵. امدادهای غیبی در زندگی بزرگان و شهدا و چیزهایی که در زندگی خودم دیده‌ام: این که شهید شفیعی ۱۶ سال جنازه‌اش سالم مانده بود با این که بعثی‌ها روی جنازه‌اش پودر تخریب جنازه ریخته بودند و ۳ ماه او را زیر نور خورشید گذاشته بودند و باز هم پیکرش سالم مانده بود.
این که عارفی یک دفعه بدون آن که چیزی بگویم بپرد و جواب سوالم را بدهد یا که دغدغه ذهنی‌ام را درست کند. و مواردی که به شخصه دیدم که بیانشان نمیکنم.
این‌ها همه مواردی بودند که باعث شدند در گیر و دار شبهات هرگز از دینم دست نکشم و با یقین ادامه بدهم..
