ننه‌جون خداحافظ

من نتیجه‌اش بودم، بیش از یک قرن عمر کرد، امروز عصر خاکش کردیم و نقطهٔ آخر خط زندگی‌اش گذاشته شد. در عمر طولانی این مادربزرگ چند عادت وجود داشت که باعث شد تا انتهای عمرش مراجعه کمی به طبیب کند و با سکته قلبی و مغزی، چربی‌خون، سیروز کبدی و زیر تیغ جراحی از دنیا نرود.

او همیشه تا گرسنه نمی‌شد غذا نمی‌خورد و کم‌خوراک بود. چای‌های ننه‌جون معروف بود و همیشه سماورش داغ بود. غذایش غذای ساده‌ شیر و عسل یا خرما و نان بود و ندیدم یک‌بار غذای فست‌فودی یا بسته‌بندی بخورد.

اعصابش همیشه راحت بود و فشار عصبی، استرس و ناراحتی خاصی نداشت.

ننه‌جون با آن که بیسواد بود، ولی خدا یعنی معنای زندگی‌اش را یافته بود و ایمان عمیقی داشت، دائم تسبیح می‌انداخت و نمازش را متصل به اذان اقامه می‌کرد.

خدایا او را امشب با اباعبدالله و برادرش حضرت ابالفضل همنشین کن و به ما بیاموز ابدی نیستیم و روزی تمام می‌شویم.