طلبه کار کند یا نکند؟
امام علی (ع) کار میکرد، بیل میزد، چاه میکند.
پیامبر گرامی اسلام به شغل تجارت مشغول بودند.
علمای ما صبح تا شب میخواندند و مینوشتند و تدریس میکردند و از پول وجوهات زندگی خودشان را میگذراندند.
ائمه معصومین علم لدنی داشتند و نیازی به مطالعه نداشتند.
ما جایی نداریم که امیرالمونین بعد از آن که بار خلافت روی دوششان افتاد دست به بیل زده باشند.
دروس حوزوی نسبت به دروس دانشگاهی حجم و سختی بیشتری دارند. کتاب بهجت المرضیهای که دیپلمیها و سیکلیها در حوزه میخوانند در درجه دکترای ادبیات عرب تدریس میشود.
شهریه طلاب برای زندگیشان کفاف نمیدهد و مجبورند کار کنند.
ما ۱۵۰ راننده کامیون داریم که در واقع طلبه هستند و از طلبگی فقط گرفتن شهریه را یادگار دارند.
حدیث متواتر داریم کسی که از دین پول در بیاورد آن پول حرام است.
پولی که به ائمه جماعت داده میشود به عنوان هزینه ایاب و ذهاب است.
روحانی مسجد ما هر روز پیاده به مسجد میآید.
یکی میگفت برو سازمان وقف، آن جا حسابی بخور بخور است.
علامه طباطبایی ۱۰ سال رفت تبریز کشاورزی کرد چون پول شهریه کفاف نمیداد و عیال بار بود.
علما به طلبههایی که ده سال در حوزه هستند بیشتر از کسی که سه سال در حوزه است شهریه میدهند، در حالی که نوپایان نیاز بیشتری دارند.
علامه حسن زاده آملی از گرسنگی غش کرد.
یک کانال بود در ایتا به نام کمک به طلاب، ۱۲ هزار عضو داشت، به طلبههای نیازمند پول میداد.
- ۹۹/۰۶/۰۲
اما واقعا میشد مدیریت حوزه طور دیگهای باشه که طلبهها یا کار نکنن یا کار مرتبط با درس داشته باشن!
زی علما هم مهمه. خود همین علمای بزرگی که الآن داریم، انصافا اگر در حد طلبهها زندگی میکردن وضع طلبهها طور دیگه ای بود.
یادمه سال 88 که دبیرستانی بودم و انتخابات بود، میرحسین موسوی رفت خونهی آیت الله جوادی آملی، من دهنم وا موند! عجب خونهای داشت!
شاید خیلیها نگاه کنن و بگن که نه این عادیه، اما واقعا چندین درجه از زندگی ما بالاتر بود!
نتیجهش این میشه که این حضرات نمیتونن الگوی ما باشن و هرچی حرف بزنن، کسی گوش نمیده!
حرف زیاده، بگذریم!