سکوت

سکوت

مرغ سحر ناله کن

درونش شمعی روشن کن

پنجشنبه, ۲ دی ۱۴۰۰، ۱۰:۰۹ ب.ظ

اگر فقط لباس کسی را عوض کردیم و چادر بر سرش انداختیم و نمازخوانش کردیم و با شعارها وتلقین­‌ها و یا تشویق‌­‌ها وتهدیدها داغش کردیم، بدون این که از درون روشنش کرده باشیم و عشقی را در نهادش گذاشته باشیم، ناچار در محیط دیگر سرد می‌شود، همان‌طور که آهن تفدیده در محیط دیگر سرد وسخت می‌شود.

علی صفائی حائری، مسئولیت وسازندگی، صفحه ۴۰

  • ترومازادۀ فرهنگی

نظرات (۶)

  • ۰۲ دی ۰۰ ، ۲۲:۱۱
  • mohammadsadegh amini
    • عالی بود و زیبا
    پاسخ:
    نظر لطفتونه
  • ۰۳ دی ۰۰ ، ۰۸:۴۱
  • آقای سین
    • #حق
    پاسخ:
    کتاب رو تونستید مطالعه کنید
  • ۰۳ دی ۰۰ ، ۰۹:۵۲
  • یاس ارغوانی🌱
    • این واقعا همون چیزی هست که من با خون ن کتاب نامیرا توی تک تک شخصیت ها پی بردم. آتیش خار بودن که یه دفعه شعله میزنه بعد در کسری از ثانیه خاموش میشه.
    الان همه جامعه همینه.
    پاسخ:
    دقیقا مثال به جایی بود
  • ۰۳ دی ۰۰ ، ۱۱:۲۸
  • علی‌رضا گ
    • یه پیشنهاد:
    «درباره‌ی من» رو مختصر بنویس
    در انتها برای جزئیات بیشتر به مطلب اصلی پیوند بزن.
    پاسخ:
    حس میکردم یه جوریه
    اصلاحش کردم، ممنون از پیشنهادت
  • ۰۳ دی ۰۰ ، ۱۹:۲۷
  • مرآت ..
    • حق+++
    پاسخ:
    کتاب رو اگر نخوندید پیشنهاد میکنم بخونید
  • ۰۹ دی ۰۰ ، ۱۸:۱۶
  • علی‌رضا گ
    • سلامی دوباره
    من نیز قسمت «درباره‌ی من» رو ایجاد کردم. اگه ممکنه، بخوان و نظرت را بگوی. :)
    پاسخ:
    سلام
    چشم ان شاء الله

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    تفکیکات
    تواریخ
    پر قیل و قال
    پیشنهاد می‌کنم
    ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم