سکوت

مرغ سحر ناله کن

تصویر پروفایل

شنبه, ۱۱ مرداد ۱۳۹۹، ۰۶:۲۵ ب.ظ
می‌شد سنتی باشد که عاشقان شهادت نسل حاضر تصاویر شهدای نسل قبل از خود را برای تصویر پروفایل‌شان انتخاب کنند. اما وقتی دیده شد که کسی دارد با تصویر شهید فحاشی می‌کند به این نتیجه رسیدیم که بهتر است تصاویر افرادی غیر از خودمان را روی تصویر پروفایل نگذاریم.
اگر شخصی از نویسنده وبلاگ سکوت بدش بیاید با دیدن تصویر پروفایلش حس بدی پیدا می‌کند در حالی که تصویر پروفایل او در دو دوره تصویر شهید ابراهیم هادی و شهید مصطفی ردانی پور بوده و این شخص در حد و اندازه هیچ یک از شهدا نیست و نویسنده و شهید هیچ ربطی به یکدیگر ندارند.
پس بهتر است تصویر خودش را بگذارد تا اگر بد اخلاقی و تندی از خودش نشان داد فقط عکس خودش حس بدی در مخاطب ایجاد کند.
وقتی یک بلاگر خانم عکس آیت الله خامنه‌ای را می‌گذارد و کامنتش را می‌خوانم حس می‌کنم حضرت آقا با روحیات لطیف به وبلاگم سر زده یا وقتی می‌بینم بلاگر خانمی با تصویر شهید چمران برایم کامنت می‌گذارد یک حس عجیب و جالبی را تجربه می‌کنم.
البته خانم‌ها شاید نتوانند بنابر دلایلی تصویر خودشان را روی پروفایل بگذارند اما می‌توانند تصویری متناسب با شخصیت خودشان انتخاب کنند.
اگر چه علت انتخاب تصاویر پروفایل ما به خاطر علاقه ما به آن شخصیت یا شهید است اما بهتر است علاقه‌مان را قاب عکسی بکنیم و بگذاریم روی دیوار اتاق‌مان و در ارتباط با جامعه مجازی در نظر داشته باشیم که:
۱. می‌توانیم با رفتار اشتباه‌مان کاری بکنیم که حس اشتباهی در مخاطب نسبت به بزرگان ایجاد شود.
۲. نمی‌توانیم به درستی ارتباط کاملی با دیگران داشته باشیم چون مخاطب درک درستی از ما ندارد و چون قالب وبلاگ است و خود شخص اهمیت دارد نه خدمات و حرف‌هایش، یک رفتار تناقض آمیز از خودمان نشان می‌دهیم.
این پست مکمل پست قدیمی فیشنگار است و نظرات پای پست قابل استفاده است.
  • جواد انبارداران

نظرات (۷)

  • میرزا مهدی
  • سلام
    آقا جدیدا دست رو موضوعاتی میذاری که باید مفصل درموردشون گپ و گفت کرد اما نه وقت مجال میده و نه شرایطِ فعلی.
    با توجه به اینکه «بنده کی باشم که بخوام نظری بدم،» کلا معتقدم استفاده از عکس دیگری، به جای پروفایل رو اصلا قبول ندارم.
    به همون اندازه برام منزجر کننده است که وقتی میرم تو وبلاگ کسی و قسمت"درباره من" رو میخونم، با یه "چیز" مواجه میشم که جدیدا بهش میگن "لایک"
    پاسخ:
    سلام
    درباره درباره من هم باید یک چیزی بنویسیم
    از جملاتت هست که گفتی : انگار چه تحفه‌ای هست که عکس خودشو نمیزاره!
    مضمون جمله‌ات این بود حالا :))
  • رفیقِ نیمه راه
  • صد در صد صحیح است.
    حاج کمال مشکلی نداره!؟ 😅
    البته میخوام عوضش کنم و مثل قبل انیمه ای بذارم اینطوری بهتره...
    پاسخ:
    حاج کمال که مهم نیست
    صرفا یک بازیگره و به نظرم با این اعصابت خیلی هم عکس متناسبیه
    شاید بهتر تر اینه که وقتی هم عکس کسی رو پروفایل قرار میدیم سعی کنیم مثل اون رفتار کنیم
    پاسخ:
    درسته اما نمیشه به راحتی شبیه کسی مثل شهید ابراهیم هادی شد و قطعا سوتی‌های خیلی زیادی میدیم تا شبیهش بشیم
    من یادمه یک شخصیتی عکس شهید احمدی روشن گذاشته بود و من فوق العاده ازش متنفر بودم و عکس شهید احمدی روشن که میدیدم چندشم میشد
    منم همیشه میخواستم بگم عکس شهید هادی را بردار این باعث میشه تو ذهن خواننده جواد با شهید هادی تداعی بشه و این یه تناقض درست میکنه و آدم کم کم میره که تناقض را کم کنه و مسلما جواد را نمیبره بالا در حد شهید هادی شهید هادی را به جواد نزدیک میکنه و این خیلی بده
    پاسخ:
    من صرف علاقه به شهید هادی این عکس رو گذاشتم اما خوب شد که برداشتمش
    اگر هم بخوام شبیهش بشم خیلی طول میکشه و ممکنه خیلی بدی ها داشته باشم که متوجه نشم
    به زودی یک عکس از خودم میزارم
    تا حدود زیادی باهات موافقم سید
    وقتی بوی عطری آشنا، ذهنت رو هزارجا می بره، وقتی محیط بیمارستان ناخواسته بهت استرس وارد می کنه، وقتی یه اسم می شنوی که از یکی از صاحبانش خاطره ی خوشی نداری و حالت خراب می شه، قطعا تصویر پروفایلی که مثلا از یک شهید باشه و از صاحب پروفایل رفتاری مخالف ببینی، توی دیدگاهت نسبت به اون شهید تاثیر می ذاره.
    مدتی هست با خودم کلنجار می رم از تصویر خودم استفاده کنم، بیشتر مایل شدم :)
    پاسخ:
    این همونه که توی روانشناسی بهش میگن شرطی سازی
    ناخودآگاه یک تصویر حس و معنایی رو با خودش میاره
    عکستو که توی وبلاگ گذاشتی
    پروفایلم بزار خودتو خلاص کن
    من همیشه یه گوشه ی ذهنم درگیر این قضیه ست
    این مطلب با اون پست لباس روحانیت کاملا مرتبطه
    نه فقط در مورد عکس پروفایل در مورد هر نمادی این قضیه وجود داره
    ریش، تسبیح، انگشتر عقیق، چادر، عبا و عمامه، پیکسل و... همه ی اینها تا یه حدی اشاره دارن به یه طیف و تفکر خاص
    با این فرض خیلی محتاطانه تر از چیزی که اشاره کردید هم میشه پیش رفت چون استعمال هر کدوم از اینها یه تعهدی داره در قبال تفکری که فرد بهش منتسب میشه
    ممکنه فرد تصور کنه تا در باطن به یه نمونه کامل تبدیل نشده نباید سراغ هیچ چیز ظاهری بره
    در صورتی که رعایت های ظاهری تا حد زیادی بر تغییرات درونی مؤثره
    البته قبول دارم ظاهر و باطن باید یه تناسبی داشته باشن
    نمادزدگی و ظاهری رفتار کردن می تونه خیلی فاجعه بار باشه
    ولی من بنا بر محاسبات و تجربیات خودم اینطور حساب کردم که درک مخاطب انقدری بالا هست که عینیت یه چیزی رو از محبوبیتش تفکیک کنه
    و البته این احتیاط فرد رو می طلبه که مراقب رفتار و گفتارش باشه
    با این حساب من با خودم فکر کردم اگر قراره عکس گل و بلبل بذارم یا یه تصویر نمادین و کارتونی چرا عکس یه شهید رو نذارم؟
    اگر ممکنه ولو با عکس یه شهید تذکری ایجاد بشه چرا از این ظرفیت استفاده نکنم؟
    این موضع گیری من نیست
    صرفا بلند فکر کردنه
    این قضیه هنوز یه مسئله ست برای من و جواب کاملی ندارم براش

    پاسخ:
    خیالتون راحت که عکس شهید به تنهایی باعث تذکر نمیشه. منم همین فکرو میکردم که عکس شهدا رو میذاشتم و توی وب فیشنگار هم نوشتم که این عکس شهید هادی باعث میشه مواظب باشم هر حرف رو نزنم.
    اما با تمام این اعتقادات این قدر کامل نبودم که بتونم جلوی خدشه وارد نشدن به عکس شهید رو بگیرم.
    درباره لباس روحانیت هم همون طور که اشاره کردید، روحانیون با خودشون میگن باعث تعهد و خود نگهداری میشه
    اما بر عکس روی تن برخی افراد جا گرفته که در حد و اندازه‌ش توقعی که ازشون داریم نیستند
    پس لاقل یه تصویر پروفایل بذارید آدم بتونه یه ذهنیت برا خودش درست کنه !

    یه گلی ، خونه ای ، یک مرد ناشناسی... چیزی...
    پاسخ:
    سلام
    به زودی یک عکس خوب‌تر بگیرم از این صورت‌مان
    این موهایی که سفید شده رو رنگ کنم
    در خدمتیم

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.