انسان زدگی

خسته‌ام، از انسان خسته‌ام، دوست دارم یک طوری تنها باشم که با هر نوع انسان و روابط انسانی و محصولات انسانی در ارتباط نباشم. من خودم یک محصول انسانی‌ام، از خودم هم می‌توانم دور باشم؟

از خودکار، از کاغذ، از نوشتن می‌توانم دور باشم؟ نمی‌شود کامل انسان را از زندگی حذف کرد ولی می‌شود آن را کمرنگ کرد.

شبکۀ اینستاگرام که وظیفۀ تمام کردن وقت و زمان آدم‌های جهان را دارد. و بعد از آن وظیفۀ دومش بمباران فکری با مطالب صرفا سرگرمی همراه بردن نفع سیاسی و اشاعۀ ولنگاری جنسی است و مسئولین خواب و احمق ما هم از اول هیچ کاری برایش نکردند و کاری هم نخواهند کرد یکی از این محصولات انسانی است که خدمتتان عرض کردم.

اگر عقل در سر آدمی باشد این یکی را حذف می‌کند. روابط انسان‌ها در این خراب شده تغییر شکل می‌دهد. توجه کردن‌های زن و شوهر می‌شود تگ کردن یکدیگر زیر پست‌های عاشقانه و استوری کردن عکس‌هایش و اطلاع رسانی مثلا تولدش!

اگر تولد من است چه اهمیتی دارد عکس من استوری شود؟ خب توی پی وی برایم بفرست تولدت مبارک. تازه همین جمله هم فایده ای ندارد. عمرا نشسته باشد بفهمد مبارک یعنی چه؟ مبارک یعنی پر برکت؟ خب برکت یعنی چه؟ حتما برکت یعنی این که مثلا 1 کیلو برنج پختی این برنج در درصدی که اسمش برکت است ضرب شود و مثلا یک کیلو بشود 1 و نیم کیلو و این یعنی پر برکت؟

کمی گوشی را بگذار زمین، بیا آرام در حیاط بنشین. به آسمان نگاه کن. به سکوت خیره شو. لعنتی کمی انسان شو. 

می‌بینی آدم‌ها را؟ فکر می‌کنی چرا فرگشت متوقف شد و نسخۀ بعدی انسان نیامد؟ چون این یکی همش درگیر بود که حیوان باشد یا انسان؟ می‌ارزد فکر کنم یا نه؟ می‌ارزد انسان باشم یا که همان حیوان حالش بیشتر است؟

ارسطو می‌گوید تکامل هر موجودی در پرورش فصل منطقی‌اش است. یعنی انسان را وقتی تعریف به حیوان ناطق می‌کنیم. ناطق فصل است و حیوان جنس. حیوان یک چیز عام‌تر از انسان است اما وجه تمایزش از دیگر حیوانات ناطق بودنش یعنی فکر کردنش و حرف زدنش است.

یک درخت سیب، میوه دادنش یک فصل منطقی است و کمالش در این است که خوب سیب بدهد. ما چی؟ خوب خردمان را پرورش بدهیم. راهش همین است.